-
1 podnieść się się z łóżka
вы́здороветь -
2 podnieść\ się
podni|eść sięсов. подняться;\podnieść\ się się z miejsca подняться (встать) с места; \podnieść\ się się z ruin (ze zgliszcz) подняться из развалин (из руин, из пепла); \podnieść\ sięosły się protesty послышались протесты; ● \podnieść\ się się z łóżka выздороветь
-
3 podnieść się
сов.подня́тьсяpodnieść się się z miejsca — подня́ться ( встать) с ме́ста
podnieść się się z ruin (ze zgliszcz) — подня́ться из разва́лин (из руи́н, из пе́пла)
podniosły się protesty — послы́шались проте́сты
См. также в других словарях:
podnieść — dk XI, podnieśćniosę, podnieśćniesiesz, podnieśćnieś, podnieśćniósł, podnieśćniosła, podnieśćnieśli, podnieśćniesiony, podnieśćniósłszy podnosić ndk VIa, podnieśćnoszę, podnieśćsisz, podnieśćnoś, podnieśćsił, podnieśćnoszony 1. «niosąc umieścić… … Słownik języka polskiego
podźwignąć — dk Va, podźwignąćnę, podźwignąćniesz, podźwignąćnij, podźwignąćnął, podźwignąćnęła, podźwignąćnęli, podźwignąćnięty, podźwignąćnąwszy 1. «podnieść coś ciężkiego, unieść coś z trudem; dźwignąć» Podźwignąć ciężki wór. Podźwignąć skrzynię z ziemi. 2 … Słownik języka polskiego
noga — ż III, CMs. nodze; lm D. nóg 1. «kończyna dolna ludzi, kończyna zwierząt» Prawa, lewa noga. Przednie, tylne nogi (zwierzęcia). Nogi ptaków. Nogi owadów. Długie, krótkie, cienkie, chude, grube nogi. Krzywe, koślawe, kabłąkowate, pałąkowate nogi.… … Słownik języka polskiego
pójść — dk, pójdę, pójdziesz, pójdź, poszedł, poszła, poszli 1. «udać się dokądś, idąc skierować się w którąś stronę; podążyć» Pójść do kina, na spacer. Pójść na przełaj, przed siebie. Pójść w stronę lasu. Pójść szybkimi krokami. Ogary poszły w las.… … Słownik języka polskiego
noga — 1. pot. Brać, wziąć nogi za pas «szybko uciekać, uciec»: Uratował go nalot niemiecki, bo ludziska rozbiegli się w popłochu, a szpieg wziął nogi za pas i nikt go tu więcej nie widział. R. Antoszewski, Kariera. 2. Być gdzieś jedną nogą a) «mieć… … Słownik frazeologiczny
zerwać — dk IX, zerwaćrwę, zerwaćrwiesz, zerwaćrwij, zerwaćrwał, zerwaćrwany zrywać ndk I, zerwaćam, zerwaćasz, zerwaćają, zerwaćaj, zerwaćał, zerwaćany 1. «ciągnąc, szarpiąc odłączyć, oderwać coś od czegoś; zdjąć coś gwałtownie; zedrzeć» Zrywać kwiaty.… … Słownik języka polskiego
wstać — dk, wstanę, wstaniesz, wstań, wstał wstawać ndk IX, wstaję, wstajesz, wstaćwaj, wstaćwał 1. «zmienić pozycję z siedzącej, leżącej na stojącą; podnieść się, powstać» Wstać z fotela, z krzesła, z ławki. Wstać z miejsca. Wstać z klęczek. Wstać zza… … Słownik języka polskiego
móc — ndk XI, mogę, możesz, mógł, mogła, mogli 1. «mieć dosyć siły, środków, zdolności do wykonania czegoś, być w stanie coś zrobić; zdołać» Mogę to podnieść. Czy możesz przyjść jutro? Móc sobie pozwolić na coś. Nie mógł wstać z łóżka. Nie mógł oderwać … Słownik języka polskiego